Inteligentny dom tanim kosztem, HomeKit… dziś przyszła pora na narobienie Wam większego apetytu. Napiszę również, co trzeba będzie przygotować przed następnym odcinkiem, w którym przejdziemy od słów do czynów.
Ponad tydzień temu opisałem Wam swoje „znalezisko”, czyli tanie i przyzwoite przełączniki z WiFi Itead Sonoff, które po wyjęciu z pudełka mają jedną wadę… oprogramowanie. Dziś opowiem wam dla zachęty, co będzie można uzyskać, jeżeli odważycie się użyć lutownicy. [Aktualizacja] Uwaga! Na końcu art. dobra wiadomość dla obawiających się lutowania!
Podoba Ci się artykuł? Możesz zafundować mi piwo (lub kawę) 😉
Zobacz część trzecią cyklu: Inteligentny dom tanim kosztem, HomeKit „zrób to sam”

Inteligentny dom tanim kosztem, HomeKit „zrób to sam”.

Lutownica będzie potrzebna, aby w stosowne dziurki (niech będzie pozdrowiony producent, który je udostępnił) wlutować piny lub gniazdko. Będzie to konieczne do zmiany zamkniętego oprogramowania z „chińskiego” na otwarte i dostępne do modyfikacji. Mój wybór padł na arendst/Sonoff-Tasmota. Pozwoli nam ono uwolnić się od dedykowanego serwisu i aplikacji, i w dalszej kolejności połączyć przełączniki Sonoff z HomeBridge i dalej z HomeKit lub używać w lokalnej sieci przez WWW, czy aplikacje MQTT.
Firmware Sonoff-Tasmota zawiera miniserwer WWW, klienta MQTT, możliwość aktualizacji oprogramowania „w locie” i co najważniejsze jest stale rozwijany, a my będziemy mogli (ale nie musieli) je modyfikować w miarę wiedzy i potrzeb. Teraz wracamy do sprzętu.
Przełączniki Itead subiektywnie dzielę na 4 kategorie, małe (WiFi oraz WiFi RF), większe (TH10, TH16, POW), niskonapięciowe (np. Sonoff SV) i dedykowane (Sonoff LED, Sonoff Touch, Slampher, S20 Smart Socket i jeszcze kilka w tym sterowniki silników).
Okazuje się, że te najmniejsze zapewniają często więcej możliwości niż większe (wyjątkiem jest Sonoff TH10/16). Już wyjaśniam dlaczego.
Sonoff Pow z funkcją pomiaru mocy ma „zajęte” wszystkie GPIO (wyprowadzenia z procesora mogące przyjmować i odbierać dane), czyli poza pomiarem mocy i oczywiście przełączaniem nic dodatkowego nie uzyskamy. Co można zyskać więcej? Sporo… jeżeli mamy dostęp do złącza GPIO14 możemy podłączyć do niego:

• zewnętrzny włącznik,
• czujkę ruchu,
• sensor temperatury, wilgotności, światła.

Więcej! Możemy sterować za jego pomocą:

• taśmą LED,
• „nadajnikiem” IR udającym pilota na podczerwień.

I to nie koniec.

Z „dużych” tylko Sonoff TH10/16 ma większe możliwości, zapewniając łatwy dostęp do wyprowadzeń GPIO14 i GPIO4 przez gniazdko Jack 2,5 mm.
Nie przejmujcie się tymi skomplikowanymi nazwami jak GPIO… to tylko nazwa „dziurki” gdzie będzie trzeba podłączyć odpowiedni przewodzik, co dokładnie opiszę w następnym odcinku.
Większe Sonoffy mają jednak swoje zalety. Raz, że na „dzień dobry” oferują więcej możliwości, dwa, łatwiej będzie wlutować w nie piny, albowiem dziurki pod nie znajdują się na samej krawędzi płytki i są dość oddalone od innych układów. W „małych” trzeba wykazać się większą ostrożnością, gdyż gniazdko jest w środku płytki gdzie, jest ciasno.
W Sonoff WiFi i RF wlutujemy 5 pinów (można gniazdko, ale piny są moim zdaniem wygodniejsze).

Licząc od strony przycisku:

• Vcc (VDD) (zasilanie: + 3,3 V),
• Rx (transmisja szeregowa, odbiór),
• Tx (transmisja szeregowa nadawanie),
• GND (zasilanie, masa),
• GPIO14 (ten pin dający tyle dodatkowych możliwości).

Dla Sonoff TH i Pow wystarczą 4 piny: GND, Tx, Rx i VDD (Vcc). Kolejność od przycisku odwrotna niż w Sonoff WiFi (zasilanie w rogu płytki).

Uwaga na przyszłość: Rx z Sonoff’a łączymy z Tx w adapterze USB-RS, a Tx z Sonoff’a z Rx w adapterze. Zasilanie oczywiście Vcc (3,3 V) do Vcc (VDD), GND do GND. Nie podłączajmy przez pomyłkę 5 V, bo Sonoff się popsuje.
Do tych pinów podepniemy adapter USB-RS, za pomocą którego wgramy nowy firmware. To też będzie opisane niebawem, jednak gdybyście chcieli już zacząć eksperymentować na własną rękę, to pamiętajcie: przed każdym podpięciem adaptera RS upewnijcie się, że odłączyliście zasilanie sieciowe od Sonoff’a! Tak samo oczywiście przed otwarciem obudowy. Na płytkach są „gołe” ścieżki z napięciem sieciowym! To może zabić lub co gorsze uszkodzić Wam Maka!

Kolejna uwaga… większość działań będziemy wykonywać na „gołych” płytkach, czyli należy dobrze sprawdzić, czy nie doprowadzimy do zwarcia jakimiś metalowymi przedmiotami w okolicy stanowiska pracy.
Zanim podam listę, co należy przygotować, zobaczcie, co już udało mi się uruchomić (a oczekuję kolejnych dostaw Sonoffów). Dodam, że jedno urządzenie może występować w kilku rolach. Np. włącznik światła „Schody” oraz termometr i higrometr „Słoiki” to jeden Sonoff WiFi z podłączonym sensorem temperatury i wilgotności AM2302 (DHT22) za ~20 zł.

Do następnego odcinka warto się zaopatrzyć w (podaje linki, gdzie sam dokonałem zakupu):

• Jakiegoś Sonoff’a.
• Adapter USB-RS z zasilaniem 3,3 V (i 5 V, należy uważać, co jest ustawione). Ja używam: Adapter USB na UART z FT232. Do niego kabel USB -> micoUSB.
• Listwa goldpin 2,54mm (kolor dowolny, byle nie „precyzyjna”).
• Przewody połączeniowe żeńskie.
• Lutownicę (najlepiej precyzyjną, choć mi zdarzyło się używać takiej 80 W do lutowania witraży z grotem 8 mm), spoiwo „lut” itp. lub osobę, która zrobi to za Was.
• [Aktualizacja] Jeżeli chcecie spróbować bez lutownicy to: Przewody połączeniowe żeńsko/męskie, ale nie obowiązkowo – można będzie spróbować użyć listwy goldpin.
• Komputer Apple z macOS 10.8 lub nowszym 😉

Być może na Windowsie też da radę…

Z oprogramowania potrzebny będzie Xcode (tylko zainstalować, raz uruchomić, aby w systemie pojawiły się narzędzia do kompilacji, nie będziemy go używać), edytor Atom z dodatkiem PlatformIO. Kod źródłowy frimwaru Sonoff-Tasmota.
Skąd to pobrać i jak użyć opiszę już niebawem w następnym odcinku! Obiecuję, że nie będziecie czekać tak długo – poprzedni tydzień był ciężki, ponieważ Naczelny wracał z targów i musieliśmy oddać zaległe teksty do marcowego MMM 😉
Jest szansa, że znajdę również przełączniki niewymagające lutowania… paczka w drodze, jak sprawdzę je w działaniu, dam Wam znać i wszystko opiszę z ich uwzględnieniem.
Aktualizacja: Dzięki podpowiedzi w komentarzach od Michała, jest szansa, że wtykając w dziurki męskie koncówki przewodów i dbając o ich połączenie podczas wgrywania firmwaru obejdzie się bez lutowania. Na razie przetestowałem na sobie podłączenie w ten sposób (czasowo) czujnika temperatury. Działał stabilnie.
Przypominam o części pierwszej cyklu: Inteligentny dom tanim kosztem, HomeKit „zrób to sam”
Zobacz część trzecią cyklu: Inteligentny dom tanim kosztem, HomeKit „zrób to sam”