Zaraz po WWDC, Apple wprowadziło nowe zapisy do umów dających dostęp deweloperom do App Store i całej związanej z tym infrastruktury. Zmiany dotyczyły automatycznej dostępności wszystkich (zgodnych) aplikacji stworzonych dla iOS i iPadOS w App Store, dla nadchodzących komputerów z Apple silicon. A co z Intelem? Czy Bitcode się nie sprawdził?

Deweloper może zdecydować o udostępnianiu

O ile „w standardzie” wszystkie aplikacje dostępne w App Store dla iPhone’ów i iPadów staną się dostępne w App Store dla macOS na Apple silicon, to deweloper może sam wyłączyć ich dostępność w całości, wybiórczo lub dla nowych aplikacji.

Jeżeli deweloper nie wprowadzi ograniczeń, to każda aplikacja, która spełni warunki zgodności sprawdzone automatycznie w systemie App Store, pojawi się w sklepie dla Maców z Apple silicon.

Niestety z tego dobrodziejstwa lub przekleństwa (to się jeszcze okaże) nie będą mogli skorzystać użytkownicy Maców z Intelem. Na nic zda się Bitcode dołączany do publikowanych za pomocą Xcode aplikacji w App Store. Bitcode jest obowiązkowy dla watchOS i tvOS. W przypadku iOS i iPadOS jest opcjonalny, ale domyślnie włączony, więc większość aplikacji w App Store go ma.

Bitcode jest pseudokodem generowanym przez stosowane w środowisku Apple kompilatory LLVM. Pozwala on na automatyczne wygenerowanie zoptymalizowanego kodu zgodnego z inną obsługiwaną przez LLVM platformą. Wcześniej myślałem, że będzie on używany właśnie do takich celów, aby bez konieczności angażowania dewelopera dostosować jego aplikację do nowego rodzaju procesorów. Jednak jak widać, nie wszystko da się zrobić automatycznie. Deweloperzy dobrze zaznajomieni z Bitcode mówią, że nie jest on aż tak elastyczny, aby poradzić sobie z dziwnymi i przestarzałymi rozwiązaniami stosowanymi w Intelu.

A czy Wam możliwość używania większości aplikacji z iPada i iOS na Macach wydaje się atrakcyjna, czy to zawracanie głowy?