Macbook Pro Touch Bar 2017 – recenzja

Rzeczy perfekcyjne nie powinny się zmieniać

_______________________

Konstrukcja MacBooków ma swój wyjątkowy charakter i trudno nie wypatrzyć tego komputera w gronie innych laptopów. Aluminium z zaokrąglonymi rogami, zaledwie półtora centymetra grubości i mniej niż półtora kilograma wagi skrywają zaskakującą moc tej maszyny. Dbałość o szczegóły widać nawet w symetrycznym rozłożeniu portów Thunderbolt 3. MacBook Pro z Touch Bar posiada cztery gniazda w tym standardzie, z których każde może przesyłać do czterdziestu gigabitów danych na sekundę. Po prawej stronie umiejscowiono złącze słuchawkowe. Port ten zniknął w ostatnim modelu iPhone’a i debatowano, czy podzieli on los w najnowszych komputerach. Apple nie zdecydowało się jednak na tak radykalne cięcie.

Użytkownicy będą musieli przyzwyczaić się do zmiany sposobu pisania na nowej klawiaturze. Model z 2017 roku wyposażono w drugą wersję mechanizmu klawiszy motylkowych opracowanego przez Apple. Kolejną rewolucją jest Touch Bar. Chociaż tutaj nic nie zmienia się w odniesieniu do poprzedniego modelu MacBooka Pro, to użytkownicy, którzy do tej pory nie mieli kontaktu z tym sposobem obsługi aplikacji, przejdą prawdziwą szkołę zmiany przyzwyczajeń. Ulokowano go w miejscu, gdzie do tej pory znajdowały się klawisze funkcyjne. Gdy wspominamy o różnicach w stosunku do poprzedniego modelu, to należy wspomnieć o zmianach w najważniejszych elementach komputera. Zaktualizowano tu składowe komputerów, bazując na najnowszych podzespołach Intela: procesor z linii Kaby Lake, karta graficzna Iris 650, pamięci i dysk twardy o doskonałych parametrach odczytu i zapisu danych.

Touch Bar  — czas zmienić przyzwyczajenia

_______________________

Apple w najnowszych modelach komputerów brutalnie pozbyło się fizycznych klawiszy funkcyjnych. Topowe modele MacBooków Pro zostały wyposażone w pasek z wyświetlanymi na nich ikonami — Touch Bar. Korzystanie z tego rozwiązania jest dla mnie, użytkownika z kilkunastoletnim stażem, bardzo trudnym wyzwaniem. Mam wrażenie, że siła przyzwyczajeń jest w moim przypadku nieugięta. Skróty klawiaturowe, które znam od lat, same „wpadają pod palce” na klawiaturze i wywołują potrzebne polecenia. Są szybsze niż wybieranie z Paska Dotyku (Touch Bar) odpowiedniej ikony. Czy zatem jest to zbędne rozwiązanie i nieudana próba wprowadzenia innowacyjności? Miałem taką myśl w pierwszej chwili, jednak z czasem coraz bardziej doceniam możliwości, jakie daje mi nowa funkcjonalność MacBooka Pro.

Pierwszą rzeczą, która już weszła mi w krew podczas pracy z Touch Barem, jest wypełnianie formularzy w sieci. Teraz sugerowane adresy e-mail wyświetlają się na belce, co jest niesamowicie wygodne. Drugim bardzo cennym w moich oczach rozwiązaniem jest możliwość skorzystania z opcji programów, których skrótów klawiaturowych nie pamiętamy. Oznaczanie w programie Mail wiadomości flagami. Nawigacja w Safari po zakładkach. Możliwości formatowania tekstu bez potrzeby sięgania do gładzika i wskazywania odpowiednich ikon.

Touch Bar zaczyna przekonywać mnie bez nachalnego „użyj mnie!” do coraz częstszego sięgania do ikon na panelu ponad klawiaturą. Jestem natomiast przekonany, że początkujący użytkownicy komputerów po chwili pracy nie będą mogli wyobrazić sobie używania komputera bez możliwości, jakie niesie Touch Bar. Ikony z Touch Bara będą zdradzać im możliwości programów bez konieczności przeszukiwania zawiłych często menu. Nie trzeba uczyć się skrótów klawiaturowych, aby przyspieszać pracę z aplikacjami. Możliwości, jakie niesie ze sobą Touch Bar, są bardzo duże i jestem pewien, że ilość aplikacji, jakie będą obsługiwać to narzędzie, dynamicznie wzrośnie. Osobiście daję sobie zielone światło na korzystanie z tego rozwiązania. Już złapałem się na tym kilka razy, że ręka automatycznie wędrowała ponad klawiaturę, gdy zaznaczałem w Mailu e-maile flagą.

Ochrona przez dotyk

_______________________

Można powoli zapominać haseł, jakie tworzymy na potrzeby naszych poufnych operacji na komputerze. Brzmi to jak wyznania szaleńca? Sam byłem zaskoczony, jak rzadko podczas pracy z nowym MacBookiem Pro wpisywałem ręcznie hasła. To wszystko za sprawą wbudowanego w przycisk włączania czytnika Touch ID, działającego na podobnej zasadzie jak ten z iPhone’a. Logowanie do komputera wymaga ode mnie przyłożenia opuszka palca.

Dokonanie zakupu w iTunes to również kwestia dotyku. Nie wspomnę już o logowaniu się do serwisów prywatnych, gdzie potrzebne dane: użytkownik i hasło, mam zapisane w programie 1Password. Wspiera on Touch ID w nowym MacBooku Pro, dzięki czemu nawet dostęp do moich najważniejszych serwisów uzyskuję poprzez sczytanie linii papilarnych. Każdy pokocha to rozwiązanie, bo chyba nikt z nas nie lubi podawać skrupulatnie przygotowywanych przez nas haseł, które przecież z samego założenia powinny być skomplikowanym ciągiem znaków.

Praca bez ograniczeń

_______________________

Mam wrażenie, że komputer ten został stworzony bez kompromisów do pracy w terenie. Bazowy model, który testuję, wyposażono w procesor o częstotliwości 3,1 GHz Intel Core i5 z najnowszej, siódmej generacji Kaby Lake. Wydajność tej maszyny najlepiej unaoczniają wyniki testów, jakie przeprowadziłem w aplikacji Geekbench 4 oraz AJA System Test.

W porównaniu do Maca Pro z 2010 najnowszy MacBook Pro otrzymał w teście Multi-core 9016 punktów i Single-Core 4238 punktów. Mac Pro z procesorem Intel Xeon 3,2 GHz przegrał rywalizację z wynikami 8815 i 2775 punktów. Mac Pro z serii 5,1 to wciąż popularna maszyna dla profesjonalistów. Wyniki badań pokazują, że w niewielkim komputerze zamknięto naprawdę ogromną moc pozwalającą na realizację wymagających zadań bez konieczności przykuwania się do biurka.

Równie dobrze wypadły testy prędkości dysku twardego. Po wyłączeniu pamięci podręcznej i obciążeniu dysku plikami testowymi o pojemności  16 GB wynik odczytu danych wyniósł 2257 MB/s oraz szybkość zapisu — 1278 MB/s. Te parametry zapewniają nam doskonałe warunki do pracy.

Motyle nie potrafią pisać

_______________________

W całym zachwycie nad nowym MacBookiem Pro trzeba powiedzieć o jednym problemie, który dotyka tego urządzenia. Klawiatura. Apple stworzyło własny mechanizm odpowiedzialny za skok klawiszy nazywany „motylkowym”. W modelu z 2017 zastosowano nową wersję tych klawiszy. W odróżnieniu od poprzedniej wersji dotyk klawiszy jest znacznie bardziej wyczuwalny. Również dźwięk, jaki wydobywa się z klawiatury, jest wyraźniejszy i w mojej ocenie poprawia komunikację podczas bezwzrokowego pisania.

W efekcie pisanie na nowych klawiszach jest znacznie przyjemniejsze. Nie pozbyto się jednak problemu z „głuchym” klawiszem. Od czasu do czasu mam problem, że wciskany przycisk nie reaguje. Trzeba docisnąć go mocniej i nie czuć pod palcem specyficznego odbicia, który informuje nas o pojawieniu się znaku na ekranie komputera. Podobno jest to kwestia zanieczyszczeń jakie mogą pojawić się pod klawiszami. W moim modelu, który nie ma dwóch miesięcy, już borykałem się z niedziałającymi literami, które po przedmuchaniu zaczynały wracać do normalnej pracy. Problem ten był nagminny w pierwszej wersji systemu motylkowego i nie został poprawiony w nowej odsłonie.

Najlepszy laptop od Apple

_______________________

Piękny, wydajny, z ogromnym potencjałem. Te trzy cechy opisują najnowszy komputer od Apple. Obudowa z aluminium przyciąga wzrok, a pieczołowitość, z jaką ją wykonano, przywołuje najlepsze czasy komputerów tworzonych przez Apple. Zaskakuje skryta w tak smukłej obudowie potężna moc, która poradzi sobie z edycją wideo i aplikacjami graficznymi.

Cztery porty Thunderbolt 3 dają nam pewność, że przez najbliższe lata możemy być spokojni o wydajność akcesoriów podłączanych do laptopa. Do tego dochodzi innowacyjny Touch Bar, który skrywa w sobie możliwości jeszcze lepszego wykorzystania programów w macOS. To wszystko sprawia, że MacBook Pro Touch Bar z 2017 jest najlepszym laptopem, na jakim miałem okazję pracować. Cieszę się, że Apple kieruje swoje wysiłki w rozwój platformy macOS. Nowe laptopy są dowodem na to, że komputery nie zostały zepchnięte na drugi plan kosztem rozwoju systemu iOS.