nudo-Tablety

Do wczoraj sądziłem, że żyję w ciekawych czasach. Z ogromną przyjemnością obserwowałem jak technologia coraz mocnej zadomawia się w naszym codziennym życiu. Bez wątpienia ogromny wpływ na ten stan rzeczy mają tablety. Te podręczne urządzenia, ultra mobilne, wyposażone w coraz to nowsze i ciekawsze aplikacje robią wrażenie nie tylko na geekach technologicznych ale szczególnie (i bardzo dobrze) na zwykłych użytkownikach. Jak zauważyliście, mówię o tym w czasie przeszłym. A konkretnie do czasu premiery nowego iPada mini.

Co jest najgorsze w rozwoju, w szukaniu nowych rozwiązań i budzeniu się przełomowych pomysłów? Brak konkurencji. Niestety (dla akcjonariuszy Apple wręcz przeciwnie) iPad w statystykach użytkowania tabletów zmiata konkurencję pozostawiając jej niespełna 10% rynku. Ta hegemonia sprawia, że coraz trudniej jest patrzeć na inne firmy jak na potencjalnego rywala. Wówczas można przyhamować, a nawet zrobić krok do tyłu, żeby zniżyć się do ich poziomu. Nie wiem po co, ale Apple w mojej ocenie zrobiło właśnie ten ruch wydając iPada mini. Nie żebym był jakoś sentymentalnie związany z teorią Steve’a Jobsa, który mówił, że jeśli tablet powinien mieć inną przekątną niż 9,7″ to taką by posiadał. Uważam jednak, że rozmienianie się na drobne jest złe, a szczególnie, gdy zmienia się tylko rozmiar i nic poza tym.

Kiedyś ludziom nie przeszkadzało zbytnio, żeby komputer zajmował kilka pięter budynku. Później doszliśmy do wniosku, że może fajnie będzie gdy zmieści się na biurku. Poszliśmy dalej i stworzyliśmy laptopy, żeby móc je nosić ze sobą wszędzie. To też nam nie wystarczyło i mamy MacBooka Air, który jest lżejszy od niejednej książki w naszym plecaku (i bez porównania cieńszy). Już dość można by powiedzieć, ale nie. Mamy tablety. Ale i tak zdesperowani zamknęliśmy wszystkie nasze dane w smartphone’ach mieszczących się w kieszeni. I tu pojawia się pewna granica, której przekroczenie wielu będzie tłumaczyć zgrabnym stwierdzeniem „dopasowanie”. Wszak nie każdy potrzebuje ekranu niemal 10″ lub 4″ wypełnionych ikonami. A może… no powiedzmy jakieś 8″. Pewnie, nie zaszkodzi. Wciśnie się do marynarki. Chociaż ja bym chciał coś co włożę w kąpielówki. Sądzę, że 6″ będzie najodpowiedniejsze. Nie, nieeee zaraz. W stringi wchodzi jedynie 2″ i to cieńsze niż Air. Brniemy… Zaczynam się nudzić. Proszę, nie mówcie mi, że macie problem z zabraniem nowego iPada do torby. Nie mówcie mi, że jeśli 9,7″ jest za dużo to iPhone Wam nie wystarcza (i to jeszcze gdy nowa wersja została wydłużona). Jaki jest sens płacenia horrendalnej ceny 1449 złotych za urządzenie posiadające praktycznie wszystkie podzespoły swojego leciwego bratanka iPad’a 2? Oprócz tego, że ma mniejszy i przez co mniej wygodny w użyciu ekran. Tak, jeśli chodzi o tablety, to uważam, że co za mało to nie zdrowo. Dodać warto, że iPad 2 kosztuje 1699 złotych, zatem różnica 250 nie ma dla mnie przełożenia na zakup miniaka. Jedyne co obserwuję, to fakt, że Apple chce zdobyć klientów Nexusa (7″) i jemu podobnych.

Pierwszy ruch Apple, który został podyktowany miotaniem się konkurencji. Pierwszy ruch Apple, gdzie słupki analiz wzięły górę nad wygodą użytkowania. Nooo gdyby jeszcze iPad mini dostał Retinę mógłbym próbować pojąć taką decyzję. Gdyby cena była dwukrotnie niższa, z poszanowaniem skłonił bym czoło, za chęć wprowadzenia tabletów pod strzechy każdego domu. A tak? Zaczynamy żyć w nudnych czasach. Czasach tabletów i wyścigów na rozmiar ekranu. Kiedyś człowiek mógł chociaż podziwiać płynność i ilość klatek na sekundę w komputerach chłodzonych wodą, gdzie karty graficzne były przybijane gwoździami, żeby nie oderwały się od biurka. A czy wczoraj komuś brewką drgnęła na wiadomość, że iPad 4 jest dwa razy szybszy od swojego poprzednika? Prędkość jest już oswojona. Dziś będziemy przymierzać tablety do wybranej kieszeni spodni i slipek. Aaaaaaaa! Dobranoc!